Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Rene
Zeker, maar ik doelde op de situatie dat je geen serieuze incassopoging via een gerechtsdeurwaarder of een advocaat doet (en de klant ook niet aantoonbaar failliet is) en de factuur als oninbaar afboekt om van het gedoe af te zijn. Dan voldoe je niet aan de voorwaarde die je noemt en zul je de btw voor eigen rekening moeten nemen.
|
Dan snij je jezelf in mijn optiek toch echt onnodig in de vingers...
Als jij besluit om een factuur niet over te dragen voor incasso zou je dit ook als "achteraf verleende prijsverminderingen" ofwel een creditnota kunnen beschouwen. Ik denk dat je geen enkele vordering afboekt zonder dat er correspondentie over en weer gaat. Je zou die correspondentie kunnen beschouwen als nieuwe overeenkomst of aanvulling op de eerste overeenkomst.
De btw op de creditnota mag gewoon in mindering gebracht worden in rubriek 1 van de aangifte (waar je je omzet en btw aangeeft)
Op die manier kost het je niet nog eens 19% van de vordering.
Uiteraard moet de klant de creditnota ook boeken en verliest hij daarmee zijn vooraftrek maar dat is terecht want hij heeft niet betaald. en feitelijk heeft ie (indirect) om een creditnota gevraagd omdat ie weigert te betalen.
Kortom het nemen van de BTW als kosten is in mijn optiek vrijwel altijd onnodig en te voorkomen, ik gebruik de methode van de creditnota bij geschillen regelmatig bij klanten (waar ik voor werk als boekhouder / controller) alleen als er veel hele oude vorderingen (meer als een jaar oud) dan boek ik de btw ook gewoon als kosten af, maar dat is meer omdat het vreemd is om na 2 of 3 jaar met een creditnota te komen en niet omdat het niet zou kunnen.