Heel interessant!
Deze adviseur Martijn Aslander vraagt dus geen uurtarief, en ook geen vaste prijs, maar leeft van donaties
van klanten. Als ik het goed begrijp mogen ze zelf de waarde bepalen die hij heeft toegevoegd en hier een bedrag aan koppelen.
Ik geloof onmiddellijk dat hij genoeg verdient om rond te komen. De drempel om hem te benaderen, is laag. En als een klant zich goed geholpen voelt, zal deze vast niet krenterig zijn.
Anderzijds: je zadelt een klant wel op met de vraag hoeveel hij moet doneren, dat lijkt me wel moeilijk voor de klant.. 'Vind je 800 Euro okay?' Weet je wat, omdat je het zo goed gedaan hebt, krijg je 1000 Euro!
. Een ander praktisch bezwaar lijkt me dat de budgettair verantwoordelijke personen willen weten waar ze aan toe zijn, ze moeten een begroting indienen. Hoe gaat hij daarmee om? Ik zal het hem eens vragen.