Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Isabelle
Afgelopen week werd ik gevraagd door een oude kennis [...] en toen heb ik een lange mail geschreven met als ik X voor je doe kost dat Y en Z kost 2xY en nu ik dit zo lees denk ik getver wat een gekruidenier. Ik vraag haar gewoon wat het haar waard is als ik een uur kritische vragen kom stellen en ideeën spuien!
|
Ja inderdaad Isa. Ik herken dat juist bij dit soort vriendendiensten die te veel werk zijn voor een gratis vriendendienst, het ongemakkelijk voelt om te gaan 'kruidenieren'. En een boekenbon of een doos wijn als vergoeding is ook niet altijd ideaal.
Ik begin nu te begrijpen dat wanneer je, zoals Martijn Aslander, heel veel 'klanten' hebt in juist die overgangszone van netwerkcontacten/collega's/kennissen, dat je op een bepaald punt besluit: ik stop met offertes en uurtarieven en ga het radicaal anders aanpakken.
Goh, het heeft me echt aan het denken gezet de laatste dagen. De enquete '
hoeveel declarabele uren' die ik vorige week heb gepost, komt nu al op me over als zooo achterhaald...
. De enquete zou in een toekomst misschien kunnen luiden: wat is de verhouding tussen inkomsten uit gedeclareerde uren en donaties?
Martijn, hoe ben je op het idee gekomen? Wat was de aanleiding? Werd je midden in de nacht wakker met: Eureka! Of las je ergens iets?