Ik ben geneigd met Roel mee te gaan. Ik heb laatst iets dergelijks aan de hand gehad. Voor een vertaalbureau waar ik af en toe voor vertaal, deed ik één keer een correctie van een vertaling over ziekenhuisapparatuur. Nu corrigeerde ik dat zoals ik normaal mijn teksten voor andere opdrachtgevers corrigeer: door het kritisch te lezen en bij twijfel het Engels erbij te pakken. Helaas was het de bedoeling geweest dat ik de vertaling woord voor woord tegen het Engels hield. Achteraf gezien ook logisch, maar goed, zoiets kan gebeuren als het niet je dagelijkse werk is.
Toch is daardoor iets goed misgegaan. Er is een woordje, of getalletje, ik weet het niet meer precies, verkeerd blijven staan, wat uitkwam nadat de brochures al waren gedrukt. Het vertaalbureau is toen aansprakelijk gesteld voor de kosten van een herdruk en, guess what, niet de vertaler werd als schuldige aangewezen, maar de corrector, ik dus. Maar nooit is mij om geld gevraagd, ik kreeg het alleen te horen. Ik denk ook niet dat een vertaler of corrector aansprakelijk kan worden gesteld. In feite kan de vertaling pas de deur uit nadat het door het vertaalbureau is goedgekeurd, hoe ze dat dan zelf ook invullen.
Dit neemt niet weg dat ik het echt heel erg vond, al kon ik het ook wel relativeren. Maar da's een andere zaak.
|