Inderdaad worden onze belastingcentjes hergebruikt. Gelukkig maar, helaas echter niet altijd aan de meest zinvolle dingen
. Ook al is het voortgezet onderwijs vatbaar voor verbetering, er is in ieder geval behoorlijk onderwijs.
Mijn kinderen vinden het ook een vreemd verhaal als ze horen dat een groot deel van ons brutosalaris opgaat aan allerlei lasten, plichten en voorzieningen. `Waar werk je dan voor´?
Ook ik heb niet het idee dat mij als eenpitter iets in de weg is gelegd. Ik kan me voorstellen dat er sectoren zijn waar je gek wordt van de regeltjes en voorschriften. Daar heb ik als scribent nauwelijks mee te maken, maar een glazenwasser misschien wel. Vergunningen, arboregels, sociale verzekeringen, dat zijn zaken waar je met name hinder van kunt ondervinden als je in een relatief onveilig of belastend beroep zit. Velen vergeten dat het pas een ramp wordt als je je niet of niet geheel aan de regels houdt. If you can´t beat them, join them, en als je er echt vreselijk veel moeite mee hebt moet je jezelf maar outsourcen of offshoren
.
Kortom, ik focus liever op de leuke dingen van het leven en die bureaucratie waar ik niet van wil genieten, besteed ik uit.
Qua werkruimte heb ik nu zeven jaar in huis (zeg maar ´in company´) gewerkt. Natuurlijk heb ik mij ook verdiept in de regels (niet alleen eigen Senseo, maar ook eigen deur en wc etc). Daar geen cent van kunnen aftrekken, terwijl ik wel de CV 10 graden lager had kunnen zetten als ik niet thuis had gewerkt. Maw je maakt kosten, maar de vraag is of dat nu flink aantikt. Daar wil ik voor de categorie ´kenniswerkers thuis´ wel eens een rekensommetje van zien.