@Annedien: Ik wou bijna zeggen: "Weet je wat jij zou moeten doen?....."
Maar dat is flauw natuurlijk.
Ik vind het leuk dat je even een korte analyse op me loslaat.
Maar je maakt daar wel een punt waar waarheid in zit. Ik denk inderdaad door me eerst maar eens goed voor te bereiden, ik mezelf inzicht kan geven of ik het ECHT wil/kan doen. Het punt is (ook) dat ik op dit moment niet veel geld achter de hand heb om mijn gezin gedurende een lange periode te kunnen onderhouden.
Het is logisch dat ik een risico neem als ik de stap zet. Ik zal bv. m'n leasauto moeten inleveren (en wellicht een boete betalen). Dus ik wil eerst kijken wat de gevolgen zijn en waar ik regelingen voor moet treffen.
De motivatie waarom WEL is eigenlijk iets wat ik nog nooit heb beschreven. Ik werk nu een paar jaar voor consultancy bedrijven. Ik krijg leuke opdrachten te doen, maar dat is het eigenlijk wel. De vrijblijvende (doch "we verwachten wel dat je aanwezig bent") bijeenkomsten zijn wel gezellig maar bieden mij voor mijn werk niet veel toegevoegde waarde. Netwerken met andere bedrijven vind ik veel uitdagender dan met m'n eigen collega's ("hoe is het bij ehhhh...waar zat je ookalweer?
").
Ik kom regelmatig mensen tegen waar ik mee samen zou kunnen/willen werken, maar mijn contract belemmerd mij dit te doen, of het werkgebied ligt niet in scope met dat van m'n wergever. Het is dus een stuk vrijheid in doen en laten wat ik momenteel mis. Ik kan zelf ook leuke opdrachten vinden/maken. En als me dat lukt zal me dat 10x meer voldoening geven dan het doorstaan van een intake-gesprek dat voor mij is geregeld.
Kortom, ik hunker naar informatie en advies. Tis niet voor niets dat ik op Lancelots rondhang