[Isabelle]

Echt goed samenwerken vraagt ontzettend veel van alle partners. Sympathie voor elkaar is wel een vereiste. Ik vind het een lastig dilemma. Ik zou niet willen werken met iemand die ik niet oprecht aardig vind, maar juist als je iemand héél erg aardig vindt en ook vriendschappelijke relaties onderhoudt, kan het ook weer heel ingewikkeld worden, omdat je om de hete brij heen gaat draaien. Je moet verschillen van mening over kwaliteit en over de handigste aanpak en over tijdsinvesteringen uit kunnen spreken. Met lange tenen kun je niet samenwerken. In feite moet je juist met mensen voor wie je veel voelt heel goede afspraken maken, want de relatie is te veel waard om op stomme misverstanden te laten stuklopen. Juist dan moet je heel rechtlijnig projectmatig te werk gaan. Er moet een plan zijn waar je met zijn allen commitment aan geeft:
- wat gaan we precies maken
- wat wil de opdrachtgever
- wanneer zijn we zelf tevreden
- wie doet wat precies
- wie steekt waarin hoeveel tijd
- wie coördineert en houdt contact met de opdrachtgever
- wie stuurt de factuur
- hoe verdelen we evt kosten
- hoe verdelen we de buit
- hoe maken we reclame over wat we gemaakt hebben

Mijn ervaringen met samenwerken zijn wisselend ; het resultaat wordt vaak beter maar de weg ernaartoe kan zwaar zijn, juist als niemand formeel de leiding heeft.

Wat vinden jullie, moet iemand formeel de leiding krijgen als je gezamenlijk een klus aanneemt?

Isabelle