Ten dele. Zal er eens naar kijken. Dank je voor je feedback. Zit in een ombuigingsfase. Heb wel alles georganiseerd zodat ik kan werken. En ben al maanden aan de slag op diverse wijzen. Dus het is niet iets waar ik in een nacht ijs aan begin. Als ik me niet in staat zou achten om een goed product af te leveren, zou ik er niet aan beginnen. Wel apart dat omdat je een handicap hebt, dat je daar bij sommige mensen constant in moet bewijzen (hoor het vaker van (andere) mensen (noem geen namen)). Zou niet zo horen zijn.

En tuurlijk, het rommelt in (chronisch) zieken en gehandicapten land. Het is af en toe echt een puinzooi. Kijk maar eens naar sommige plannen die vanuit Den Haag komen. Maar je mond houden over dat soort dingen, lost ook niets op. Je zal toch tegengas moeten geven indien nodig. Het is juist zaak om te zorgen dat we ons werk gewoon kunnen doen. Neem het Den Haag en die instanties dan ook niet in dank af wanneer het weer de zoveelste rommel is. Gelukkig gaan er dingen ook wel goed. Mede dankzij de inzet van mensen zoals mij, als ik zo vrij mag zijn (dat is een constatering op basis van resultaat). Dus wees blij dat er mensen zijn die zich wel inzetten, jij hebt er straks voordeel bij, mocht je helaas te maken krijgen met een ziekte of handicap, wat ik uiteraard niet voor je hoop.

Maar er is veel werk aan de boeg. Vergis je niet. We worden uitgekleed tot het bot aan toe. En heeft dat invloed op werk? Je moet het van je af weten te zetten. Maar dat houdt op een gegeven moment op. Dus het beïnvloed onze concurrentiepositie. Juist een reden om er wel wat van te zeggen, nu. Zodat we wel gewoon kunnen werken.

Die volhardendheid vind ik juist een pluspunt van mensen met een lastig lichaam. Ik ben echt enorm onder de indruk van sommige mensen. Mijn mening is door het te verbergen kijk je weg. En dat vertik ik.

Maar onderken nooit wat we kunnen of beschouw ons als minderwaardig. Daarmee doe je geen recht aan wat mensen wel kunnen, vind ik.

Maar af en toe ben je het wel helemaal zat. Laat ze in Den Haag en zo gewoon eens hun zaakje op orde krijgen, i.p.v. van ons voor de crisis te laten betalen. Indien het resultaat is dat opdrachtgevers zoals jij er minder vertrouwen in krijgen. Dan zeg ik dat ze op de verkeerde weg zijn. Dan kan ik nog zo hard werken, maar dan worden we gewoon onder uit gehaald. En met welke reden? Vraag je dat maar eens af.

Spuugzat ben ik dit hele verhaal. Alsof ik hier om gevraagd heb. Maar blijf vooral wegkijken. Blijf vooral niks zeggen. Blijf vooral op die stoel zitten. "Sorry, wij kunnen niks doen dat zijn de regels." Daarom ben ik actief in wat ik doe. En misschien vind je het teveel. Maar zolang het zo'n puinzooi is af en toe, is het nooit te veel. Beter te veel dan te weinig.

De goede niet te na gesproken uiteraard.

Edit: Ik hoop dat er een tijd komt dat ik gewoon kan werken, zonder er elke keer aan herinnerd te worden dat ik een lastig lichaam heb, of ik het wil of niet! I.p.v. de hele tijd met dit soort dingen bezig te moeten zijn. En ik denk met mij wel meer mensen.

Maar goed, dit soort vooroordelen los je niet in een avond op. En ik heb er ook geen zin in. Ben prima in staat om mijn werk te doen. Maar word wel eens moe, om dat zo vaak weer opnieuw uit te moeten leggen, ongeacht mijn staat van dienst. Gelukkig is dat in sommige andere landen beter geregeld. Je merkt echt een verschil in bejegening. Kan Nederland nog wat van leren. De goede niet te na gesproken. Want er zijn ook mensen en werkgevers in Nederland die je wel degelijk gelijkwaardig behandelen. Waarom denk je dat hoger opgeleiden zoals mij wegtrekken uit dit land? Omdat we in andere landen gewoon als gelijkwaardig gezien worden. Maar moet je moederland dan maar in de steek laten, vanwege een aantal prutsers. Nou, dacht het niet. We gaan vol de strijd aan. Elke dag weer. Op een dag zullen we gelijkwaardig zijn in dit land en gewoon kunnen deelnemen aan de arbeidsmarkt en de samenleving. Daar heb ik het volste vertrouwen in. Zeker gezien de inzet van sommige mensen.

Fijne avond!