Re: Uurtje - factuurtje
Ik heb hier zelf nog niet heel veel ervaring mee maar ben er wel mee bezig om het meer zo te gaan doen- deels.
Ik zou dit model niet zo snel 100% invoeren, maar dat is vooral omdat ik het interessant en leerzaam vind om met dat 'traditionele' model te werken en toch zelf waarde te bepalen. Daar zit toch ook een hoop ruimte en marge om te groeien. Als ontwerper kan ik bijvoorbeeld ook versnellingen veroorzaken die niet geleidelijk zijn en in korte tijd mijn tarief voor iets verveelvoudigen. (Quantum leaps)
Met sommige diensten verdien ik nu tien keer zo veel als een paar jaar geleden. Dat zijn ook 'waardecreatie-dynamieken' die ik vooralsnog veel te boeiend vind om te vervangen met het achteraf waarde laten bepalen door de opdrachtgever.
Uiteraard is de klant uiteindelijk degene die al dan niet akkoord gaat met het tarief, of het nou vertienvoudigd is of niet ;-) dus dat blijft het ijkpunt hiervoor.
Ik denk niet dat het sec zo is dat je drie keer zo veel verdient als je de opdrachtgever zelf achteraf je vergoeding laat bepalen. Ik denk ook dat je soms veel beter in staat bent je eigen opdracht te definiëren dan dat de opdrachtgever dat kan. Wat vaak gebeurt is dat iemand een expert opzoekt voor iets, maar wel zelf al het probleem en de oplossing hebben beschreven. Dat is zoiets als naar een neurochirurg gaan en diegene uitleggen hoe zij je moet opereren. (Even er van uitgaande dat je niet echt kaas hebt gegeten van hersenoperaties ;-)
Als je de vrijheid krijgt je energie dáár toe te voegen waar het nodig is, je dit veel effectiever kunt doen en dus betere resultaten boekt.
De achteraf-constructie geeft opdrachtgevers (danwel 'geenopdrachtgevers', annex 'probleemgevers') ook de ruimte om dit zonder al te veel risico te doen.
Wat ook in het voordeel van Martijn en Sanne werkt is dat ze zeer goede resultaten hebben behaald. Dit geeft bij voorbaat al vertrouwen en krijgen ze de ruimte om 'hun ding te doen'. Ik ben benieuwd hoe de andersom-constructie zou werken voor mensen zonder een echte track record of reputatie.
Wat ik ook uit betrouwbare bron weet is dat Martijn en Sanne lieve, behulpzame, slimme en daadkrachtige mensen zijn en dat ik het volstrekt logisch vind dat probleemgevers ze achteraf de wereld willen geven! Eigenlijk ook wel vooraf denk ik, maar dat is wat minder goed te verantwoorden naar de baas ;-) Als je als persoon geen deuk(je) in het universum gemept krijgt zal je waarde achteraf ook niet echt beklijven.
In principe is wat beschreven wordt een variant op no-cure-no-pay, en dat concept bestaat al wat langer. De interessante 'kneep' zit hem er hier in dat de perceptie rondom je cure blijkbaar vaak gunstiger uitpakt als je die achteraf laat waarderen dan wanneer je die vantevoren zelf of in overleg vaststelt. Dit kan er mee te maken hebben dat je de probleemgever dan hebt geholpen, en dankbaarheid is een andere gemoedstoestand dan pijn. Als ik vantevoren moet betalen (of in elk geval al weet wat ik moet gaan betalen) voor het verlichten van mijn pijn dan is dit pijn-op-pijn. Ik zou me zelfs kunnen voorstellen dat het voelt alsof je extra gestraft wordt voor het hebben van een probleem. Als ik geholpen ben voel ik me fundamenteel anders en zal ik vanuit dankbaarheid zeer vrijgevig zijn.
Op naar de andersomeconomie! Ik stem vóór!
__________________
Alchemizer
|