[Frans_OU]

Na diverse websites elders en draadjes alhier te hebben gelezen, en ook al eerder een advocaat hierover te hebben geraadpleegd, pols ik toch nog even of iemand misschien ervaring heeft met een soortgelijke kwestie.

Partijen:

Ik, ZZP-er (al ruim 15 jaar), docent in diverse media.
Klant: een grote onderneming met tal van afdelingen.
Intermediair: een aanbieder van trainingsoplossingen.

Korte historie

Namens de intermediair heb ik een jaar geleden wat opdrachten uitgevoerd bij een afdeling van de klant. De intermediair had vroeger (meerdere jaren geleden) ook al contact met een andere afdeling, maar dat verleden is de klant ontgaan en boeit hen ook niet meer. De recente opdrachten betroffen trouwens uitsluitend mijn diensten - geen andere. Daarna is er (op wat reclame-mails en -post na) geen contact meer geweest tussen de klant en mijn intermediair.

Huidige situatie

Vorige week werd ik opeens door een medewerker van een andere afdeling van de klant gebeld. Ze zoeken partijen voor het geven van een training, en via een verwijzing door iemand die mij goed kent als free-lancer komen ze bij mij terecht. Als ik vraag of ze hierover ook contact hebben gehad of gaan opnemen met de eerder betrokken intermediair, luidt het antwoord dat ze dat niet van plan waren. Ondanks dat hun afdelingen veel overleg hebben, staat mijn intermediair (wellicht bekend bij de andere afdeling) dus niet op hun lijst van hiervoor te benaderen aanbieders.

Ik geef aan dat ik mijn trainingen als zelfstandige docent kan aanbieden, maar dat ze voor een aanbod inclusief faciliteiten toch echt een van mijn intermediairs moeten benaderen. Waarbij ik de eerdere intermediair (die nu kennelijk geen rol speelt) alsnog graag aanbeveel. Ik trek het hernieuwde contact zelfs vlot door de beschikbaarheid van faciliteiten bij deze intermediair na te gaan en ik vraag of ze een offerte daarvoor willen ontvangen. Dat vindt de klant prima.

Donderpreek...

Maar na mijn telefoontje barst de bom bij mijn intermediair. Ze zijn blij dat ze offerte mogen uitbrengen voor training inclusief faciliteiten, maar ik had niet mijn eigen diensten (zonder faciliteiten) aan de klant mogen aanbieden. Ik had dit ook via hen moeten laten aanbieden. Een hele donderpreek volgt. Ze vinden dat ik geen zakelijk fatsoen heb en hun organisatie en onze relatie ondermijn. Ik stel dat ik onze goede contacten en relatie waardeer, maar geen enkele vorm van overeenkomst met hen heb. Dat deze klant hun niet eens meer wilde benaderen, en dat ik mijn en hun kansen voor deze opdracht spreid.

Prijstechnisch voorzie ik namelijk een risico: mijn intermediair hanteert voor training inclusief faciliteiten een marktconforme prijs, en ik denk dat dit aanbod ook de voorkeur zal krijgen van de klant. Maar voor alleen een docent t.b.v. training op eigen locatie hanteert mijn intermediair een tarief wat aanmerkelijk hoger ligt dan het tarief wat marktconform is. (Dat is al eens eerder gebleken.) De klant zal bij een scenario zonder faciliteiten dus voor een andere docent/aanbieder met een lagere prijs kiezen. In dat geval maak ik nu tenminste nog wel een goede kans, maar mijn intermediair waarschijnlijk niet.

Overigens factureer ik mijn intermediairs een nog lager tarief, zodat er hoe dan ook voor hen ruimte is om mij (met een redelijke marge) bij klanten aan te bieden. Maar veel intermediairs blijven een door hun te beredeneren hogere prijs hanteren, terwijl klanten allang weten dat zelfstandige docenten 'normale' tarieven hanteren. Daarom wil ik mij niet exclusief aan een intermediair verbinden (ook vanwege de VAR).

Nogmaals: ik heb geen enkel contract met deze intermediair en ben daar nooit werknemer geweest. De advocaat meldde dat mijn intermediair zijn boosheid dan moeilijk juridisch hard kan maken. Maar die blijft mopperen...

Wie weet steekhoudende argumenten vóór of tégen mijn handelen in deze situatie ?