Hoi Adriaan,
Wat ik in jouw rijtje mis, is telefonisch contact: een persoonlijk(er) contact is toch wat meer confronterend, waardoor je over het algemeen meer informatie boven tafel krijgt dan via de door jou genoemde andere wegen. Het is ook een mogelijkheid om gelijk harde afspraken te kunnen maken, die je dan schriftelijk kunt bevestigen. Dit is overigens ook nog een (vrij) kosteloze stap.
Mijn "volgorde" is dus: factuur, "blond" telefoontje om te informeren waarom de factuur nog niet betaald is en wanneer ik de betaling dan wèl tegemoet kan zien, herinnering (eventueel voorafgegaan door een mailtje met de vraag waarom de toezegging niet is nagekomen), sommatie (die je overigens ook al kunt uitbesteden), overdracht van de vordering.
Wat een kul-argument trouwens: "je hoeft je geen zorgen te maken".
Het heeft helemaal niks te maken met zorgen maken, het heeft te maken met fatsoenlijk zaken doen en daar is in dit geval geen sprake van!
Het hele antwoord straalt m.i. uit dat men je daar niet (volledig) serieus neemt èn dat je geen contact hebt kunnen leggen met iemand die daadwerkelijk over betalingen gaat.
Groetjes, Renée