Heb met interesse je artikelen gelezen.
Dat het privacybeleid (inmiddels?) verplicht was wist ik niet. In ieder geval heb ik weer een privacybeleid op mijn website geplaatst. Deze is te lezen op:
http://www.coolgrafimedia.com/gebruiksvoorwaarden
De reden dat ik het hier plaats is omdat ik hoop dat gezamenlijk het makkelijker is om tot een eenduidige privacybeleiden te komen, waar iedereen bij gebaat is in mijn mening. Zoiets als bijvoorbeeld de manier dat creative commons het doet zou hiervoor bijzonder geschikt kunnen zijn.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Arnoud Engelfriet
Privacyverklaringen zijn simpelweg verplicht op grond van de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Je moet mensen uitleggen (liefst in niet-juridische taal) wat je met hun persoonlijke gegevens doet. Zo ongeveer alles mag, maar je moet het wel vertellen. En mensen moeten inzage kunnen krijgen in hun gegevens, en die ook kunnen corrigeren of verwijderen.
|
Begrijpbaar. Echter waar begint en waar eindigt de verantwoordelijkheid van een content creator en/ of webmaster? Denk hierbij aan hostingproviders en network relay stations. Kan men stellen dat het op te delen is in drie delen a. wat de content maker beoogt b. wat de serviceproviders voor voorwaarden hebben c. het handelen van derden? Met name dat laatste, in hoeverre is iemand verantwoordelijk voor het handelen van derden? Indien je zegt dat iets verboden is (in de wetgeving) is de content provider dan nog verantwoordelijk? Omdat ervaring leert dat bijvoorbeeld makers van spambots voortdurend opnieuw op zoek zijn naar nieuwe methoden om spam te plaatsen. Kun je daar op aangesproken worden? Dan zou iedereen die een webpagina plaatst/ schrijft 24 uur per dag, 7 dagen in de week zijn website in de gaten moeten houden. Dat lijkt me geen wenselijke situatie. Ligt hier dan de verantwoordelijkheid bij de network provider om zorg te dragen voor een veilig netwerk? Of ligt de verantwoordelijkheid bij overheden om illegale praktijken aan te pakken? Dat zijn vragen, die mijns inziens, voor leken duidelijk gemaakt moet worden en makkelijk bereikbaar moet zijn voor een content provider (en misschien is dat het al?).
Het komt erop neer dat ik geen zin heb in een proces aan mijn broek omdat iemand besluit om iets illegaals of wat schadelijk kan zijn voor mijn bezoekers te doen.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Arnoud Engelfriet
Algemene voorwaarden/gebruiksvoorwaarden zijn vooral nuttig bij sites waar bezoekers bijdragen kunnen leveren.
|
Er staat nu inderdaad bij mijn reactieformulier: “Door een reactie te plaatsen geef ik aan de disclaimer te hebben gelezen en hiermee akkoord te gaan.”
Zover ik begrijp moet zoiets disclaimer heten. Alhoewel ik dus ook de termen privacybeleid en algemene voorwaarden voorbij zie komen op websites. Van wat ik begrijp moet het duidelijk zichtbaar zijn voor bezoekers. De overheid neemt hier in mij mening een aparte benadering in. Vindt bijvoorbeeld eens het privacybeleid op
http://www.minvws.nl/ (het staat onder “help”), ook op de website van het College van Bescherming Persoonsgegevens is de informatie niet in eerste instantie duidelijk, vind ik. Als je op “over deze site” klikt dan vindt je het wel. Wanneer ik “over deze site” zie denk ik aan iets anders, maar goed dat kan aan mij liggen. Ik kan me voorstellen als dat eenmaal ingeburgerd is dat het best een handige manier kan zijn om die informatie daar te plaatsen. Terwijl uit mijn hoofd sommige bedrijven als je hun producten op je website plaatst vereisen dat disclaimer informatie duidelijk onder aan elke pagina staat. Dan merk je dat nog niet alles in één lijn getrokken is en dat er nog verschillen bestaan. Uiteraard het internet kennende kan dit snel worden opgelost, of we krijgen allemaal verschillende formaten. Ik kan me op zich wel achter het “over deze site” principe scharen.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Arnoud Engelfriet
Het zou inderdaad zeer wenselijk zijn als hier duidelijker wettelijke uitgangspunten over zouden zijn. Dat is immers ook net de bedoeling van de wet: een basissituatie scheppen zodat iedereen weet waar hij aan toe is. Wil je daarvan afwijken, dan mag dat - bij uitzondering en op een duidelijke manier kenbaar gemaakt.
|
Inderdaad. Bij een groen stoplicht weet men dat men mag oversteken en bij rood dat men moet wachten.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Arnoud Engelfriet
Overigens: als je het doet, moet je het wel goed doen. Zo zag ik daarnet bij het registreren bij Lancelots dat de voorwaarden in zo'n scrollvenster staan. Dat is juridisch niet juist. Je moet de voorwaarden met 1 klik kunnen opslaan of printen, anders zijn ze niet van toepassing (vernietigbaar). Ik acht me dus niet gebonden aan de gebruiksvoorwaarden van het forum 
|
Humm, interessant punt. Echter neem bijvoorbeeld een PDA of mobiele telefoon en je hebt een kleiner beeldscherm, dus ben je van nature al genoodzaakt om te scrollen. Ik zou niet weten hoe je dat moet compenseren, behalve de letters zo klein maken dat niemand het kan lezen. Hetzelfde geld voor blinden of slechtzienden, die zullen de tekst ook vergroten waardoor scrollen noodzakelijk kan zijn.
Wat mij voornamelijk hoofdbrekens geeft is niet zozeer de wetgeving, maar de complexiteit daarvan in combinatie met techniek. Ik kan hier nog niet voldoende informatie over vinden en de informatie die ik vind, vind ik nog te onduidelijk. Te vatbaar om zelf het schip in te gaan met de huidige staat van de documentatie, terwijl ik het beste met mijn bezoekers voor heb. Vraag me af hoeveel mensen daar tegen aan lopen? In die zin is er nog een weg te gaan voor website content. Waarbij de voorkeur blijft voor duidelijke simpele teksten op websites, die desnoods rechtstreeks naar de wettekst kunnen linken. Het feit dat een link uit kan vallen betekent dat je de teksten op je eigen site zou moeten plaatsen, of een disclaimer zou moeten toevoegen. Waarbij het risico bestaat als je teksten op je eigen website plaatst dat deze gedateerd raken. Of bij een link dat iets veranderd waar iemand het mogelijk oneens mee is. Een (automatische) melding dat een (gelinkte) wettekst veranderd is zou handig zijn. Alhoewel dat dan ook weer juridisch zou moeten indekken tegen fouten.
Waarschijnlijk benader ik dit meer als een technisch persoon dan als een juridisch persoon.
Een ander bijvoorbeeld kun je als webdesigner zeggen dat o.k. ik doe de ontwerp kant, maar voor de wetsteksten moet je bij een advokaat zijn? Ik kan me voorstellen dat daar ook nog wat haken en ogen aan zitten. (Dus duidelijke criteria nodig waar een advokaat dat aan kan toetsen, bijvoorbeeld zoiets als de "Bovag")
Tot slot wordt digitaal schrijven of ontwerpen voor de individueel onbenaderbaar? Hoe blijft de individuele (creatieve) ontplooing behouden (binnen het kader van de Nederlandse grondwet)?
Actuele vragen
(Pfff

Wat een lap tekst

, maar goed ik kan me voorstellen dat ik niet de enige ben die hier tegen aan loopt en niet weet wat die moet doen.)
Edit:
Note: Ik vond het bijzonder moeilijk om deze post te schrijven en om enigszins een globaal/ duidelijk beeld te schetsen van de situatie en materie. Arnoud Engelfriet ben ik zeer dankbaar voor de, in mijn mening, uitstekende en duidelijke teksten die hij heeft geschreven en geplubiceerd.