Hoe lang blijft het leuk?

[an@]

Oorspronkelijk geplaatst door bdb

Met name de vaste opdrachtgevers hebben er nogal eens een handje van mijn grenzen over te gaan,

Als je ervaart dat anderen over jouw grenzen heengaan, is het misschien tijd om eens te kijken of je je grenzen wel goed stelt - en die duidelijk communiceert. Dat kan heel verhelderend zijn voor jezelf én anderen.

Oorspronkelijk geplaatst door bdb

wat vinden jullie een mooi moment of argument om afscheid te nemen van je opdrachtgever?

Ik denk dat je vooral naar jezelf moet luisteren. Als de relatie dusdanig verstoord is, zodat het jouw energie opslokt, dan lijkt het me beter op zoek te gaan naar een andere opdrachtgever. Mits je financiële plaatje hierdoor niet al teveel in de problemen komt, natuurlijk.

[Petra Megens]

Ik sluit me aan bij mijn voorgangers.

Daarnaast, je vraagt: hoe gaan jullie daar mee om.
Als ik, om wat voor reden dan ook, er geen heil (meer) in zie om een bepaalde opdrachtgever te bedienen, dan zeg ik: "Jullie verdienen een betere coach / adviseur dan ik." En vervolgens geef ik hen de naam van een concurrent van wie ik verwacht dat zij dat varken wel kunnen wassen.

Veel plezier met deze uitdaging ,

Petra

[bdb]

Heren en dames, fijn dat jullie reageren.
Sjaak, jij ook bedankt voor je uitleg

De overweging om afscheid te nemen heb ik gemaakt, maar moet ik voor mezelf nog even helder krijgen, want vaak begint hetzelfde gedonder weer van vooraf aan...
Keuzes, keuzes...

[Myrax]

Oorspronkelijk geplaatst door bdb

(...) want vaak begint hetzelfde gedonder weer van vooraf aan...
Keuzes, keuzes...

Wat bedoel je? Dat je geen afscheid neemt en het probleem dan opnieuw de kop opsteekt?
Of dat je het weer tegenkomt bij een volgende - nieuwe - klant?

[bdb]

Oorspronkelijk geplaatst door Myrax

Of dat je het weer tegenkomt bij een volgende - nieuwe - klant?

Ook dat.

Ik zal mezelf proberen uit te leggen: Het grootste deel van mijn klanten werkt "professioneel" ofwel, daar vallen duidelijke afspraken mee te maken en op een normale manier mee te communiceren, al dan niet via mail of telefoon. Blije klanten, waar ík blij mee ben en zij met mij.
De overige klanten, vaak óf kleine zelfstandigen óf niet geheel professioneel werkende organisaties, maken er vaak een potje van. Het niveau van communiceren is gewoon te erg voor woorden (zie openingspost) en dat trek ik eerlijk gezegd niet meer. Het lijkt een soort machtsmisbruik te worden... die nog nét niet gepaard met dreigementen. Ik kan daar slecht tegen.
Zeker als het spel niet om de bal gespeeld wordt, maar op de man gericht is. Persoonlijke benadering vind ik prima, maar benaderd worden als een sloof, daar bedank ik dus voor. Het trieste is, dat er meestal bij één van die partijen een bepaalde frustratie heerst, wat op een bepaald punt escaleert richting mij (en bij mij dus ook escaleert, dat ik denk: Dit hoef ik nu niet -meer- te pikken en daar ook melding van maak)
Helaas heb ik dit soort voorvallen al eerdere malen meegemaakt, ook bij inmiddels exit-klanten De ervaring heeft me geleerd dat er ieder jaar er zich wel weer één aandient, waarvan ik op voorhand al denk: Dit gaat hem niet worden met u...
Volgende keer maar beter naar het onderbuikgevoel luisteren

[Sofie]

Oorspronkelijk geplaatst door bdb

Ook dat.
Volgende keer maar beter naar het onderbuikgevoel luisteren

Daar zeg je wat, luister altijd naar je onderbuikgevoel! Dat zit meestal 95% goed. En je bent nog steeds freelancer en kiest dus zelf met wie je wel/niet in zee wilt gaan.

Trouwens, als die ene 'groep' klanten moeilijk doet, zou ik me concentreren om meer klanten te winnen die wel professioneel met jou omgaan.